Maawmuur

Modder en verantwoordelijkheid

De publieke opinie is niet mals voor wie een fout maakt. Een toegegeven fout lijkt voor sommigen aanmoediging een paar extra kluiten modder naar je te slingeren. In hun kielzog roeptoeterende volgelingen die het volume van de beschimpingen exponentieel versterken. Mensen maken het elkaar steeds lastiger verantwoordelijkheid te nemen.

Een recent voorbeeld is het drama rondom Abdelhak Nouri en Ajax*. Algemeen directeur van Ajax Edwin van der Sar geeft op 25 juni, veel te laat, toe dat er niet goed is gereageerd toen de jonge voetballer op 8 juli 2017 in Oostenrijk naar de grond ging. Vervolgens geeft hij toe dat hij veel te laat is met dat toegeven. “Ik wil nogmaals (..) namens Ajax onze hele diepe verontschuldigingen aanbieden aan Abdelhak, zijn familie en naasten. Het moet vreselijk frustrerend zijn geweest dat het zo lang heeft geduurd dat onze lezingen uiteen liepen, bovenop het verdriet van wat Abdelhak is overkomen.”

Daarmee zou je wensen dat de kwestie klaar was. Het is aan Ajax en de familie Nouri er onderling uit te komen, waar gewenst begeleid door externen die ze zelf aanzoeken. Niet door figuren die hun bestaansrecht ontlenen aan het ventileren van meningen en het soms (“Hoor eens wat ik allemaal durf te zeggen! Vraag mij in je talkshow!”) schofferen van betrokkenen. In dit geval was het de oud-hoofdredacteur van de VI die de persconferentie ‘lachwekkend’ vond, Van der Sar ‘een keeper in een pak die de tekst van een ander voorlas’ en – ach, laten we de man niet nog meer aandacht gunnen. Hij geniet er alleen maar van.

Hel
Er worden overal fouten gemaakt en toegegeven. Er wordt gepoogd van deze fouten te leren. En in de tussentijd bijten betrokkenen ’s nachts in hun kussen. Liggen wakker van hun falen. Spelen steeds weer de film in hun hoofd af. Vragen zich ontelbare keren af waarom ze niet zus of zo deden. Draaien rondjes in hun eigen eindeloze hel.

In de toekomst worden op allerlei plaatsen ontelbaar veel nieuwe fouten gemaakt. Waar hopelijk van geleerd zal worden en waar allerlei figuren niettemin een hoop misbaar over zullen maken, dolblij dat hén deze keer niets te verwijten valt.

In Tilburg staat een muur (zie foto) die in manshoge letters beweert dat wie geen fouten maakt, meestal niks maakt. Het is een schrale troost voor wie probeert iets aan de wereld bij te dragen en daarin af en toe faalt. Hopelijk laten niet te velen zich afschrikken.

* = Dit stuk had ook kunnen gaan over Chroom-6, chloordampen, takeldrama’s, sociaalwetenschappelijk onderzoek, fipronil, wapenvergunningen, bonnetjes, examens, geschenkenregisters, fraude, intimidatie, inschattingsfouten, memo’s, rulings en politieke missers. Een veelvoud aan kwesties liep toevallig wél met een sisser af of bleef onontdekt.