Reputatie, woordvoering, crisismanagement,

Als je reputatie onder vuur ligt

Je wéét niet wat het met je doet als je plots in het middelpunt van de belangstelling staat om wie je volgens anderen bent of om wat je misdaan zou hebben. Zodra de publieke opinie zich over je ontfermt, draait jouw leven nergens anders meer om. En blijk ook jij wel degelijk gevoelig voor hoe anderen over je denken. Een beetje steun voor je reputatie kan dan zeer welkom zijn.

Bestuurders en andere publieke figuren die altijd eigenwijs en onafhankelijk in het leven stonden zijn plots geen schim meer van zichzelf. Duiken bij ieder geluid het liefst weg. Ontwaren in alles en iedereen een vijand. De kunst van zorgvuldig redeneren heeft hen verlaten om plaats te maken voor cirkel- en complotdenken.

Waarom? Omdat ze plots heel veel aandacht trekken. In krantenkolommen figureren als verdachte van onbetrouwbaar, slecht, leugenachtig of regelrecht crimineel handelen. Ineens zijn ze niet meer de baas over hun eigen reputatie. Die werd speelbal van anderen.

Daarom
Social media nemen in een oogwenk de berichtgeving over. Met weglating van de vraagtekens. Uit hoeken, kieren en gaten komen allerlei figuren hun inbreng leveren. Ineens sta je er zonder terughoudendheid of voorbehoud op als corrupte of geile graaier, dief of leugenaar.

Vergis je niet in de impact die het in een dergelijke context zien van jouw naam in de krant op je heeft. Als eerste vliegt je relativeringsvermogen het raam uit. Je weet dat iedereen denkt dat je wel schuldig zult zijn. Allen zien het aan je. Als je iemand ontmoet die er níet over begint weet je dat dat is omdat hij niet durft. Zelfs het zaterdaghulpje bij de bakker kijkt raar. De schoonzus van de buurvrouw. En de leraar van je dochter, deed die altijd zo schichtig?

Wie zijn nu je vrienden? In hoeverre worden zij op enig moment gegrepen door ijdelheid? Loslippig? Nerveus? Hulpvaardig? Wanneer gooien ze met de beste bedoelingen je ruiten in door journalisten te woord te staan? Of praten ze je alleen maar privé naar de mond? Zeggen ze dat het allemaal wel meevalt? Wat weten zij ervan!

Dit overkomt alleen jou
Het is in deze situatie verleidelijk je te wenden tot de vijanden van je vijanden. Mensen die, net als jij nu, zeker weten dat journalisten niet deugen, de karaktermoordenaars. Dat het gewone volk zich alles wijs laat maken en dat het openbare leven één groot complot is, gericht tegen mensen als jij. Je gaat ze negeren, nee, aanklagen, nee, van repliek dienen, nee, iets anders.

Wat gá je doen nu jouw reputatie in het geding is? Nu ze je in één adem noemen met fraude, machtsmisbruik, wederrechtelijke zelfverrijking, nepotisme of oplichting? Ga je ontkennen? Negeren? De aantijging weglachen? Of ga je vuistdikke dossiers samenstellen waaruit jouw bovenmenselijke integriteit blijkt? Door de kier van de voordeur schuimbekkend schelden tegen iedereen die het waagt vragen te komen stellen? Kies je voor de vlucht vooruit en ga je van de weeromstuit wie jou beschuldigt vlak boven de sokken afzagen?

Geloof me: je weet het niet. Je kunt het je nu allemaal nog niet voorstellen. Je hebt geen idee.

Echt niet
Verdiep je tijdig in de vraag door wie je terzijde wilt worden gestaan als publicitaire stormen opsteken. Zoek zo iemand buiten je directe vriendenkring opdat je op zijn of haar nietsontziende eerlijkheid kunt vertrouwen. Vergewis je ervan dat hij of zij de juiste ervaring en netwerken heeft binnen de journalistiek. Het verschil weet tussen een binnenbrandje en GRIP 4, tussen de brandblusser en gecontroleerd uit laten branden. En niet van zichzelf een reputatie heeft die ongewenste aandacht trekt.

En neem vooral geen genoegen met types die jou altijd in alles meteen je zin geven. Dan kun je beter zelf aanmodderen…