publiekscommunicatie, reputatiemanagement, issuemanagement; woordvoering

Woordvoering: altijd weer die bomen…

Als je de publieke opinie mag geloven hebben alle bomen het eeuwige leven. Dat kunnen ze gemakkelijk aan. Bomen wórden niet ziek, vallen niet om en het risico van schimmel en rot wordt standaard schromelijk overdreven. Woordvoering en boomdeskundigen die iets anders beweren spelen onder één hoedje met ambtenaren. En die kennen, net als wethouders, geen groter genot dan bomen rooien.

Bomen zijn op hun mooist vlak voor ze het loodje leggen. Zo ook in dat kerkdorp van een gemeente die me inhuurde als collegewoordvoerder. Er werd in een oude kern nieuwe bestrating aangelegd. R.O. en Groenvoorziening hadden zich het hoofd gebroken over hoe de statige bomen aan weerszijden van de smalle straat gespaard konden worden. Het lukte niet.

Afwegingen
Een uitgebreide spreadsheet toonde alle afwegingen. Steeds weer bleken de bezwaren van het de bomen laten staan te groot en de overlevingskansen te klein. “Het kan écht niet”, vertelde me een gefrustreerde ambtenaar in de regionale tongval. “Doodzonde, ik weet het. Herplant is natuurlijk nooit zo mooi.”

Het was een mooie spreadsheet, gemaakt met liefde. Ze beantwoordde álle vragen die de journalist van de regionale krant me stelde – en meer. Woordvoering besloot hem de complete spreadsheet toe te sturen. Openheid en transparantie en zo. Bovendien stonden er geen privacygevoelige gegevens of schuttingteksten in.

Research
Die journalist belde woordvoering omdat hij research deed voor een groot verhaal, met foto, voor de komende zaterdagkrant. Een omwonende was zó begaan met het lot van de bomen dat hij bij de regionale krant aankondigde zich er die vrijdag aan vast te ketenen. Dan moest de journalist natuurlijk wel een beetje weten waar het over ging, nietwaar? Ja, haha, dat begreep ik best.

U bent een slimme lezer dus u raadt het al: de inhoud van die spreadsheet heeft de krant nooit gehaald. In de aanloop naar die foto liet de redacteur het bij ‘de gemeente Meerdijk wil de bomen ondanks het protest kappen’. Over wortelopdruk, het gewicht van asfalt, veiligheid, afwatering, de breedte van kruinen, verstikking en watergebrek geen woord.

Een mooie pagina wil je niet versjteren.

Begrafenissen
Toen dezelfde krant me enkele weken later over een andere laan belde (“Schitterende bomen en die worden nu gekapt. ‘Schimmel’, zeggen jullie? ‘Flauwekul’ zeggen de bewoners!”) was ik het een beetje zat. “Ik weet het goed gemaakt, Meerdijkse Bode: als jullie die bomen nou eens adopteerden? Kun je laten zien wat jullie allemaal voor deze mooie gemeente over hebben. Zal ik het eens voorleggen aan de wethouder? O, zamel wel alvast geld in voor als je onverhoopt ongelijk hebt, ze tóch omwaaien en er auto’s, serres, daken of begrafenissen vergoed moeten worden.”

Ja, nee, dat kon natuurlijk niet.

Het bleef bij een foto met bijschrift waarin de boomchirurg van dienst werd geciteerd. “Je ziet het aan de buitenkant niet, maar deze bomen zijn echt tijdbommen.”