Oefening baart kunst

Student Journalistiek? Pák die oefening!

Als een student Journalistiek je belt voor een interview kan het, zeker als je niet dagelijks met de pers omgaat, best een goed idee zijn ‘Ja’ te zeggen. Het is zowel voor hem of haar als voor jou een goede oefening. Zie het als een redelijk veilige ballenbak waarin je je meestal geen buil valt – tenzij je gaat lopen eh… fabuleren, natuurlijk. Da’s altijd vragen om problemen.

Eerlijk is eerlijk: wanneer een student Journalistiek belt krijgt die van professionals zelden topprioriteit. Hoe complexer de organisatie hoe afhoudender de woordvoerders. Voor hen leveren studenten vooral gedoe op waar ze niks aan hebben. Geen exposure, geen PR-of PA-millimeters maar wel een hoop moeite. Inclusief met een beetje pech de hele riedel van afstemming van vragen en antwoorden met de jurist en de bestuurder. Die ellende doen ze zichzelf alleen aan als het ‘voor het echie’ is.

Lees meer >

Een wethouder sneuvelt.

Opstappen? Prima – maar zo liever niet…

Bij Open Deuren juichen we het toe als mensen verantwoordelijkheid nemen. Bestuurder of volksvertegenwoordiger durven worden. In de spotlights stappen, wetend dat ze niet per se op erkentelijkheid hoeven te rekenen. En ook als ze de verantwoordelijkheid nemen op te stappen als ze het verklootten. Maar doe dat opstappen dan wel goed en chic. Dat is hier niet meteen gelukt…

Een wethouder uit Diemen is in Amsterdam. Bij een café ontstaat wat gedoe en vervolgens geduw en getrek met politiemensen. De man wordt aangehouden en meegenomen naar het bureau. Daar vindt de politie in zijn tas diverse drugs (naar verluidt GHB en wiet) en daar ook zou hij een agent in het gezicht gespuugd hebben.

Lees meer >

Brugzinnen in interviews

Soms heb je, terwijl camera, microfoon of aandacht op je gericht staat, het juiste antwoord niet paraat. En soms sluit je droomquote nét niet aan op de formulering van de vraag. In dergelijke gevallen bieden brugzinnen uitkomst.

Kijk bij het gebruik van brugzinnen wél uit dat je niet “in principe zoiets hebt van dat je als het ware zeg maar” betekenisloos wat voor je heen gaat staan braken “om het zo maar even te zeggen“. Het is voor toehoorders niet fijn uit jouw verbale kots betekenisvolle stukjes te moeten plukken. Gebruik de brugzin liever als bindmiddel tussen vraag en antwoord. Als druppeltje secondelijm om het blokje Lego van je antwoord muurvast op de Meccano van de vraag te plakken.

Lees meer >

Twitter-logo

Twitter en politiek: alles voor aandacht

Er zijn weer verkiezingen aanstaande. Dat zie je aan de massale pogingen van mensen om via Twitter aandacht te krijgen. Voor zichzelf, hun mening, hun programma, hun partij, hun lijst. Leuk – maar als je alleen maar tijdens de campagne twittert kun je het net zo goed achterwege laten.

Dankzij Twitter is het nu stukken gemakkelijker ‘beroemd’ te worden. De uitdaging is om voldoende op te vallen tussen de ruis, het gekrakeel en de almaar oplaaiende bubbelgevechtjes en fitties.

Lees meer >

Microfoon.

Transparant of dom?

“Ach, je weet toch hoe die dingen gaan?”, zei de klant een seconde voor de radiomicrofoon openging. Hij had een prettige, vertrouwelijke band opgebouwd met de journalist. Goed! Dat hij daartoe een liedje lang lekker transparant leegliep over wat het persbericht allemaal niet vermeldde en waarom dat maar goed was ook had niet gehoeven. De rode lamp sprong aan…

Lees meer >

Dressuur

Medewerkers zijn net paarden – vertrouw daar maar op

Wie paarden dresseert en zich een beetje in die materie verdiept kent de term ‘learned helplessness’, vrij vertaald ‘aangeleerde hulpeloosheid’. Het beest lijkt het vertrouwen in zichzelf kwijt, is afwachtend en zet vrijwel geen stap meer zonder daartoe te worden aangespoord. Sommige door hun baasjes verpeste paarden vertonen verdacht veel gelijkenis met op een soortgelijke manier mishandelde medewerkers.
Lees meer >

De carrièreladder

Van wethouder naar burgemeester

Eerst een of twee periodes wethouder, daarna ergens burgemeester worden. Velen die zich tot het openbaar bestuur geroepen voelen zien ongeveer dat carrièrepad voor zich. Prima. Als ze maar op tijd hun dadendrang de baas worden.

Lees meer >

Nadine Rozenberg

Nooit voorover buigen!

Wat doe je als je doelgroep zich niet interesseert voor wat je te vertellen hebt? Almaar harder praten, wilder gesticuleren en je boodschap versimpelen? Kan. Besef wel dat het resultaat vooral zal zijn dat je steeds harder en wilder zult moeten roepen om nog gehoord te worden.

Lees meer >

Reputatiemanagement helpt alleen als je goed luistert naar goede adviseurs

Reputatiemanagement? Leer van andermans fouten

Waarom doen zoveel mensen die voor het oog van het publiek in de problemen komen wat hun voorgangers ook al deden? Terwijl dit altijd slecht afloopt? Vijf verklaringen en drie tips om het juiste te doen als het op crisismanagement en reputatiemanagement aankomt.

Lees meer >

Wees eerlijk tegen jezelf – en ons

De aantijging ‘intimiderend’ en ‘opdringerig’ was niet afdoende. De twee anoniem klagende ambtenaren vulden de mix aan met ‘onoorbaar ogende contacten tussen wethouder en lokale bordeelhouder’. De soap kon beginnen. Beginvraag: kon de wethouder eerlijk naar zichzelf kijken..?

Het college liet de wethouder acuut barsten. De wethouder zelf probeerde de kwestie weg te lachen. Er was niets aan de hand en of wij dat even onder woorden wilden brengen? Na een indringend intake-gesprek (verhoor?) in zijn vakantiebungalowtje begon het hem te dagen dat deze slag op deze manier niet te winnen was. Sterker: het gewerd hem dat hij bij nader inzien misschien toch eigenlijk best wel verkeerd te begrijpen was geweest.

Zonder dat eerlijke inzicht hadden we hem helaas niet kunnen helpen.