ISS voor de zon.

‘Wow!’ en de Kunst van Bescheidenheid

Wie als woordvoerder werkt, verdiept zich diepgaand in het werk van anderen. Wát deden ze, hóe deden ze dat, waaróm deden ze dat zo en wat ging er goed en fout? Op elk van die vragen formuleer je antwoorden waarmee ook leken uit de voeten kunnen. Soms word je al doende overvallen door de misvatting dat je precies weet waar je het over hebt. Sterker: dat je het zelf óók best zou kunnen.

Als je even niet oplet ga je bijna denken dat jijzelf de expert bent. (Een gedachte waar ook journalisten soms last van hebben – maar dit terzijde.) Wanneer dergelijke beroepsgebonden arrogantie mij omsingelt, denk ik aan deze foto. Om me weer snel therapeutisch nietig en functioneel bescheiden te voelen.

Lees meer >

Twitter-logo

Twitter en politiek: alles voor aandacht

Er zijn weer verkiezingen aanstaande. Dat zie je aan de massale pogingen van mensen om via Twitter aandacht te krijgen. Voor zichzelf, hun mening, hun programma, hun partij, hun lijst. Leuk – maar als je alleen maar tijdens de campagne twittert kun je het net zo goed achterwege laten.

Dankzij Twitter is het nu stukken gemakkelijker ‘beroemd’ te worden. De uitdaging is om voldoende op te vallen tussen de ruis, het gekrakeel en de almaar oplaaiende bubbelgevechtjes en fitties.

Lees meer >

Roze ruis

Aandacht: hoe overwin je de ruis?

De hele dag trekken ze je aandacht. Nieuws, roddels, sport, je baas, je klant: ze willen allemaal wat. Goedbedoelende figuren, instellingen en overheden schreeuwen intussen voortdurend door en over de achtergrondruis van alledag heen. Hoe kun jij in dat lawaai jouw boodschap nog kwijt?

Naast reguliere communicatiemiddelen trekken sociale media aan ieders mouw. Netflix, Spotify, dat goede boek en familie vervolmaken de herrie. Met een beetje pech sta je als zender vergeefs te wachten op dat momentje van stilte waarop jij jouw boodschap kunt laten horen.

Lees meer >

Dressuur

Medewerkers zijn net paarden – vertrouw daar maar op

Wie paarden dresseert en zich een beetje in die materie verdiept kent de term ‘learned helplessness’, vrij vertaald ‘aangeleerde hulpeloosheid’. Het beest lijkt het vertrouwen in zichzelf kwijt, is afwachtend en zet vrijwel geen stap meer zonder daartoe te worden aangespoord. Sommige door hun baasjes verpeste paarden vertonen verdacht veel gelijkenis met op een soortgelijke manier mishandelde medewerkers.
Lees meer >

Reputatiemanagement helpt alleen als je goed luistert naar goede adviseurs

Reputatiemanagement? Leer van andermans fouten

Waarom doen zoveel mensen die voor het oog van het publiek in de problemen komen wat hun voorgangers ook al deden? Terwijl dit altijd slecht afloopt? Vijf verklaringen en drie tips om het juiste te doen als het op crisismanagement en reputatiemanagement aankomt.

Lees meer >

reputatie, leugen, Beatrix

Reputatie en De Leugen

Fake-nieuws is hard op weg het woord van dit decennium te worden. Iemands reputatie ligt met een goedgemikte leugen maar zo aan gruzelementen. Mogendheden spelden elkaars bevolking sprookjes op de mouw en proberen verkiezingen te beïnvloeden. De waarheid als optie.

Lees meer >

Instructiefilm over zorg voor oudere patiënten

In het kader van deskundigheidsbevordering wil een groot ziekenhuis een film die medewerkers wijst op de verwarring die kan ontstaan bij oudere patiënten. Om delier te voorkomen is soms extra zorg en aandacht nodig. In plaats van een ‘Hoe te handelen bij een opname van geriatrische patiënten’-instructievideo draaien we een interview. Mevrouw Bezemer vertelt in haar eigen tempo hartverscheurend droog en glashelder wat narcose en een week bedrust met haar deden. Ziekenhuismedewerkers die de film zien raken ontroerd. Dat ze in de zorg beter op ouderen moeten letten vergeten ze hierna niet snel meer.

Redactie? (Papier is meedogenloos.)

De directeur-bestuurder vertelt prachtig over waar het heen moet met de organisatie. Op dat vlak hoeft niemand hem iets bij te brengen. Maar het verhaal dat hij al tientallen keren hield opschrijven lukt niet. Papier blijkt meedogenloos. Het maakt onvermijdelijk duidelijk waar onnavolgbare en waar niet te volgen gedachtesprongen zitten. Door nog één keer goed naar het verhaal te luisteren, een diepte-interview met de directeur-bestuurder te houden en onze redactie ontstaat alsnog een logisch, kloppend visiedocument waarin het verhaal ook op papier overeind blijft.

Begeleiding fusie: twee worden één

Al sinds jaar en dag heet verzekeringsadviseur A ‘A’. Maar ja, A gaat samen met B en de nieuwe naam zal niet ‘AB’ of ‘BA’ worden. Dat kan creatiever. En alle aandeelhouders moeten zich erin kunnen vinden. Zowel sommige van A als van B hebben bedenkingen. De tijd dringt. Met veel gemasseer, geluister, gepraat, diplomatie en overreding lukt het. Niemand loopt boos weg. Ook de klanten niet.

‘Niemand wil bij deze bijeenkomst zijn’

Een moeder beticht een BSO-leidster van ongewenste intimiteiten met haar vierjarige zoontje. Acuut gaat de leidster op non-actief, volgt diepgaand onderzoek en na maanden blijkt… helemaal niets. Dermate onbevredigend voor moeder dat ze een brandmail stuurt aan andere ouders. In een zaal komen de daaropvolgende avond tientallen geëmotioneerde ouders bijeen, evenals een handvol dito leidsters, de burgemeester en de schoolleiding die er een doorwaakte nacht op heeft zitten. Open Deuren modereert.