Opstappen? Prima – maar zo liever niet…

Bij Open Deuren juichen we het toe als mensen verantwoordelijkheid nemen. Bestuurder of volksvertegenwoordiger durven worden. In de spotlights stappen, wetend dat ze niet per se op erkentelijkheid hoeven te rekenen. En ook als ze de verantwoordelijkheid nemen op te stappen als ze het verklootten. Maar doe dat opstappen dan wel goed en chic. Dat is hier niet meteen gelukt…

Een wethouder uit Diemen is in Amsterdam. Bij een café ontstaat wat gedoe en vervolgens geduw en getrek met politiemensen. De man wordt aangehouden en meegenomen naar het bureau. Daar vindt de politie in zijn tas diverse drugs (naar verluidt GHB en wiet) en daar ook zou hij een agent in het gezicht gespuugd hebben.

Verontschuldigingen
Hoe vrijzinnig en liberaal je ook bent of wilt zijn over drugs, het belagen en bespugen (gádverdámme…) van agenten is niet iets om lichtzinnig overheen te stappen. Begrijpelijk dat je dan als bestuurder na een paar uurtjes cel besluit terug te treden. Een stuk minder begrijpelijk dat je in je verklaring je verontschuldigingen aanbiedt (“Allereerst”) aan de bevolking van Diemen, je partij, de raad en het college – en de belaagde agent niet eens nóemt.

Dan had iemand van je partij je best even kunnen helpen in het opstellen van een verklaring die iets sympathieker oogt dan deze. Of had anders even gebeld met een bureau dat je helpt uit te leggen wat er is gebeurd, welke conclusies je daaraan verbond en waarom. Wij weten wel zo’n bureau.

[Fair is fair: de situatie ontwikkelt zich nog, er zal de komende dagen meer en meer duidelijk worden wat er wel of niet gebeurde. Evengoed is de eerste verklaring die je uitgeeft belangrijk: ze kleurt hoe mensen je bekijken.]