Publiekscommunicatie over vluchtelingen

De deal met die Ottomaanse heerser lag nog in het verschiet, de EU had nogal wat te stellen met vluchtelingen. Elke Nederlandse gemeente kreeg de opdracht zoveel mogelijk nieuwkomers opvang te bieden op een manier die zowel menswaardig als voor omwonenden aanvaardbaar was. Dat regelen en met inwoners, raad, regio en provincie op één lijn blijven vereist geduld en daadkracht, brute eerlijkheid en op zijn tijd enige onverzettelijkheid. Ook die kleinere gemeente slaat zich er met wat steun bij de publiekscommunicatie manmoedig doorheen.

Bestuurscommunicatie over aanbestedingsfoutje

Bij openbare aanbestedingen mag je als overheid geen concurrentiegevoelige gegevens van de huidige aanbieder prijsgeven. Door een knip- en plakfoutje in een Excel-bestand is precies dát wat er gebeurt. Spoorslags wordt de fout hersteld maar de benadeelde mededinger speelt al op nog voor de opdracht verleend is. Dat vereist listig formuleren, overleg met (de juristen van) omliggende gemeenten en een steengoede persverklaring.

Communicatie over decentralisatie

Het Rijk besluit dat gemeenten voortaan verantwoordelijk zijn voor jeugdhulp, Wmo-zorg en Participatie. De gemeente Hilvarenbeek kiest een eigen koers om die verantwoordelijkheid te dragen en kan wel wat hulp gebruiken bij de communicatie daarover. We bouwen aan vertrouwen van bewoners en belanghebbenden door consequent de kernboodschap uit te dragen, veel gelegenheid te creëren voor debat en steeds weer geduldig te antwoorden op vragen.

MT leert begrijpelijk zijn

Het MT van een productiebedrijf vraagt zich af hoe het toch kan dat de werkvloer genomen besluiten niet uitvoert zoals ze bedoeld zijn. Het probleem blijkt al snel dat het MT onderling verdeeld is over wat de besluiten inhouden. Dan kun je het als Productie natuurlijk nooit goed doen. Een stevige training en wat begeleiding ‘on site’ brengen uitkomst en maakt mensen weer begrijpelijk en begrepen.

Goede bestuurscommunicatie voorkomt pek en veren

De Gemeenteraad kon het niet waarderen dat de kosten voor Infrastructuur steeds weer opliepen, eerdere beloften van de wethouder dat ‘Nu, nu écht!’ het lek boven water was ten spijt. We staan de wethouder bij in het uit de organisatie naar boven halen van álle onderliggende feiten. Deze feiten op een begripvolle manier verwoorden en door de wethouder uit laten spreken klaart de lucht. Raad en wethouder kunnen weer met elkaar door één deur.

‘Klaar ermee!’? – hoog tijd voor coaching

Ze konden allemaal de boom in. Steeds weer de ellende van voorgangers, College en anderen over zich heen krijgen – de gemeentesecretaris liep erop vast. Een paar coachgesprekken en een inventarisatie met College en directieleden later zijn taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden weer voor iedereen duidelijk en hanteerbaar. Het werk is weer prettig geworden.

Coaching: “Ben je bereikbaar of beschikbaar?”

Ze is goed in haar werk en zeer gewaardeerd in de cruciale communicatiefunctie die ze vervult. Tot ze, overmand door persoonlijke problemen, haar telefoon te vaak uitzet. Incommunicado zijn leidt eerst tot onzekerheid en dan narrige narigheid. Enkele indringende gesprekken over het verschil tussen bereikbaarheid en beschikbaarheid verder (“Geef een directeur altijd de kans je even kort te horen. Als er écht iets moet gebeuren zet je de collega die er die dag wél is maar aan het werk.”) merkt iedereen verbetering. Het is voor iedereen weer prettiger werken geworden nu collega’s er weer zijn voor elkaar.

Crisiscommunicatie om de wethouder heen

De wethouder is gewend te worden verwend met communicatie zoals hij het hebben wil. Openingetje hier, fotootje in de krant daar. Als het in afwezigheid van de burgemeester eens écht spannend wordt, bij een plots hoogoplopende toestand omtrent veiligheid, drugs en bikers, ziet de interimmer van Open Deuren dat de wethouder het niet trekt. Hij legt daarom, samen met OOV, lijntjes met OM en politie en stemt de gemeentelijke boodschap met hen af. De wethouder wordt gedurende de crisis uit de wind en op de hoogte gehouden en lijkt te opgelucht om dit te beseffen. Iedereen blij.

Een interim-bezem veegt schoner

Verschillende portefeuillehouders met allemaal eigen woordvoerders, beleidsadviseurs en slippendragers – overheden richten hun Afdeling Bestuursondersteuning soms zo onhandig in dat conflicten slechts een kwestie van tijd zijn. We herinneren ons nog die ene joker wiens grootste talenten vergaderen en het aanjagen van gedoe waren. Hoe kort de interim-klus ook, ‘die van Open Deuren‘ roept zo iemand tot de orde. Nadat hij twee keer stevig hard het deksel op de neus krijgt wordt hij zowaar zowat collegiaal. Dat is overigens vrij kort voordat hij alsnog naar elders vertrekt.

De kracht van het compliment

Soms sluipen er patronen in de manier waarop mensen elkaar op den duur hebben leren bejegenen. De inhuurling van Open Deuren breekt daar doorheen. Door wél positief te zijn in zijn communicatie. Door een compliment te geven aan wie dat verdient. Bijvoorbeeld dat zich (begrijpelijk!) luid beklagende Hoofd TD. “Karel, voor je verder gaat: je hebt gelijk. We hádden je eerder moeten inseinen. Stom, sorry. Ik wou even zeggen dat ik het echt geweldig vond dat je er gisteravond tóch gewoon stond.” “O, eh. Nou, eh, graag gedaan.” Karel voelt zich gezien en gewaardeerd en verlaat met verlichte tred de kamer.