Berichten

Overleg en ruggespraak

De open deuren van Open Deuren

Communicatie, wat héb je daar eigenlijk aan?

Onze lievelingsprojecten draaien om complexe dossiers met een groot maatschappelijk belang. Dat het publiek vertrouwen heeft in de beslissingen van ‘de macht’ is cruciaal. Zoals in een woonwijk nabij hoogspanningskabels. Bij de implementatie van resultaatgestuurd werken in de jeugdzorg. Of bij de exploitatie van een gemeentelijke sportaccommodatie.

Bij dat soort opdrachten komt het aan op mensen méékrijgen. Op vertrouwen winnen. Op samenwerking organiseren. Zeker als betrokken partijen allemaal nét een ander belang dienen, krijg je een gemeenschappelijk doel alleen gevonden door naar elkaar te luisteren. Door neutraal te blijven, beslissers te helpen het juiste te doen en een Goed Verhaal te vertellen. Allemaal open deuren natuurlijk, maar intussen…Lees meer >

Redacteur en talkshowhost

De architect tekende een woon-zorgcomplex. Op de begane grond een koffietentje, winkels en loketten voor sociaal werk. Daarboven kwamen drie verdiepingen aan- en inleunwoningen, verzorgingsflats en gemeenschappelijke ruimten. In de binnentuin tekende hij een chic afgescheiden deel voor dementerenden met dwaalgedrag: het was práchtig, echt waar. Aan de redacteur dat mooi te verwoorden.

Open Deuren zou het bidbook schrijven op basis waarvan de gemeente de winnaar de opdracht ging gunnen. Het verhaal van de architect was leidend. Helaas was het geen grote prater. Hij liet zich zowat ondersneeuwen door de andere aanwezigen. De redacteur moest eerst zijn talent als talkshowhost aanspreken om de architect te redden uit de gespreksoverheersende klauwen van projectontwikkelaar, aannemer en financier. Toen de man eenmaal ruimte en vervolgens (subtiel aangemoedigd) zelfvertrouwen voelde, viel iedereen stil. Ademloos luisterden ze naar wat de architect bezielde.

Het was de eerste stap naar een schitterend (en succesvol, trouwens) bidbook. Schrijven kan een veelomvattend vak zijn.

Dressuur

Medewerkers zijn net paarden – vertrouw daar maar op

Wie paarden dresseert en zich een beetje in die materie verdiept kent de term ‘learned helplessness’, vrij vertaald ‘aangeleerde hulpeloosheid’. Het beest lijkt het vertrouwen in zichzelf kwijt, is afwachtend en zet vrijwel geen stap meer zonder daartoe te worden aangespoord. Sommige door hun baasjes verpeste paarden vertonen verdacht veel gelijkenis met op een soortgelijke manier mishandelde medewerkers.
Lees meer >

Nadine Rozenberg

Nooit voorover buigen!

Wat doe je als je doelgroep zich niet interesseert voor wat je te vertellen hebt? Almaar harder praten, wilder gesticuleren en je boodschap versimpelen? Kan. Besef wel dat het resultaat vooral zal zijn dat je steeds harder en wilder zult moeten roepen om nog gehoord te worden.

Lees meer >

Coaching in presentatie

Hij was weg van Remco Claassen. Tranen met tuiten had hij gelachen, daar stónd iemand. En wat Claassen allemaal zei was zo wáár! Och, als hij maar half zo indrukwekkend kon zijn… Zó wilde hij voortaan zijn medewerkers toespreken!

Hoe langer hij probeerde zichzelf te persen in een mal waarin hij niet paste hoe gênanter het werd. Grappen peurend uit situaties die zo komisch niet waren. Open deuren (ghèghè) en platitudes presenterend als waren ze wereldwijsheden – tragisch.

Met wat coaching hebben we hem begeleid naar een stijl die bij hém paste. Het personeel had zijn baas terug.

‘Klaar ermee!’? – hoog tijd voor coaching

Ze konden allemaal de boom in. Steeds weer de ellende van voorgangers, College en anderen over zich heen krijgen – de gemeentesecretaris liep erop vast. Een paar coachgesprekken en een inventarisatie met College en directieleden later zijn taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden weer voor iedereen duidelijk en hanteerbaar. Het werk is weer prettig geworden.

Coaching: “Ben je bereikbaar of beschikbaar?”

Ze is goed in haar werk en zeer gewaardeerd in de cruciale communicatiefunctie die ze vervult. Tot ze, overmand door persoonlijke problemen, haar telefoon te vaak uitzet. Incommunicado zijn leidt eerst tot onzekerheid en dan narrige narigheid. Enkele indringende gesprekken over het verschil tussen bereikbaarheid en beschikbaarheid verder (“Geef een directeur altijd de kans je even kort te horen. Als er écht iets moet gebeuren zet je de collega die er die dag wél is maar aan het werk.”) merkt iedereen verbetering. Het is voor iedereen weer prettiger werken geworden nu collega’s er weer zijn voor elkaar.

Een interim-bezem veegt schoner

Verschillende portefeuillehouders met allemaal eigen woordvoerders, beleidsadviseurs en slippendragers – overheden richten hun Afdeling Bestuursondersteuning soms zo onhandig in dat conflicten slechts een kwestie van tijd zijn. We herinneren ons nog die ene joker wiens grootste talenten vergaderen en het aanjagen van gedoe waren. Hoe kort de interim-klus ook, ‘die van Open Deuren‘ roept zo iemand tot de orde. Nadat hij twee keer stevig hard het deksel op de neus krijgt wordt hij zowaar zowat collegiaal. Dat is overigens vrij kort voordat hij alsnog naar elders vertrekt.

Film, communicatiemiddelen, verhaal, storytelling, coaching

De coaching begón best goed…

Het was een jaar of acht geleden. Of we twee filmmakers op weg konden helpen. “Ze staan een beetje stil”, was de indruk. “Willen jullie een uurtje van je tijd doneren en ze met coaching op gang trekken?” Twee heren van ruim middelbare leeftijd meldden zich. Ze hadden het heilige voornemen een documentaire te maken over ‘De Zusters van Liefde’ in Tilburg.

Lees meer >