Hier wordt niet ge-Woo’d
De Wet open overheid (Woo) bedoelt ervoor te zorgen dat overheden niets ‘stiekem’ kunnen doen. Ieder berichtje, kattebelletje, notitieblaadje, WhatsAppje of SMS’je dat ambtenaren, bestuurders en adviseurs maken of onderling naar elkaar sturen, rijp of groen, kan dwingend opgevraagd worden.
De Woo is daarmee een kanon op een mug. Ze maakt dat je bijna terughoudend zou worden in wat je adviseert en welke scenario’s je tevoren doordenkt. Het openbaar bestuur wordt niet beter door álle communicatie die achter de schermen plaatsvindt aan de openbaarheid prijs te geven. (Hoe zouden boekhouders, caissières of loodgieters over hun klanten praten als ze zich onbespied weten? Zegt het iets over hoe ze hun werk doen?)
Steeds als wij van Open Deuren betrokken zijn bij projecten waar Woo-aanvragen over binnenkomen is onze reactie dezelfde: onze opdrachtgever mag alle communicatie van of naar ons overdragen aan wie er maar om vraagt. Zelf documenten sprokkelen en indienen doen wij niet. Nooit. Onze contacten met opdrachtgevers en hun medewerkers zijn vertrouwelijk.
