De regio gaat een groot deel van de jeugdhulp resultaatgestuurd inkopen. Een projectgroep ontfermt zich over de implementatie. Het traject raakt jeugdhulpaanbieders, doorverwijzers en bestuurders – de gehele keten, dus. Werken aan onderling vertrouwen staat met stip bovenaan de prioriteitenlijst. Duidelijk maken dat dit een jaar van samen meemaken, samen vallen en samen weer opstaan is. Al snel is iedereen bereid er de schouders onder te zetten.
“Die meneer laat zich adviseren door een raadslid uit de coalitie. Daar kan ik niet gaan handhaven, o nee, dan heb ik de poppen aan het dansen.” De wethouder wil uit politieke gemakzucht een inwoner laten wegkomen met het zonder vergunning bouwen van een gigantisch, beeldvervuilend tuinhuis. Zijn adviseurs zijn radeloos, ‘hoe gaan we ooit nog wie dan ook met goed fatsoen aan de regels kunnen houden?’ De interim-adviseur besluit uit een ander vaatje te tappen: dat van de angst. “Wanneer gaan we overleggen over hoe jij dit staaltje willekeur en klassenjustitie aan de krant gaat uitleggen?”, vraagt hij langs zijn neus weg. Het tuinhuis houdt geen stand.
In de meeste gevallen gaat het goed of leven beslissers in een bedrijf of organisatie prettig langs elkaar heen. Wanneer het onverhoopt schuurt binnen de Decision Making Unit hebben vooral lagere echelons veel last van de angstcultuur die daarvan het gevolg kan zijn. Wie grijpt in?
Beslissers willen hardnekkig hun besluiten ‘positief geformuleerd’ naar buiten brengen. Nieuws waar de doelgroep mogelijk tegen te hoop loopt moffelen ze graag weg, ternauwernood in de voetnoot. De misvatting is dat daardoor mensen minder snel in verzet zouden komen. Onterecht. Je kunt beter proberen vertrouwen te verdienen door in je communicatie eerlijk te zijn.
Velen noemen zich adviseur. Ze praten graag met mensen met macht, gooien daar de benen onder tafel en citeren uit boekjes met advies en voorgesneden wijsheden. Als het écht ergens over gaat worden ze er niet bij betrokken. Dat vinden ze dan heel raar.
Het vertoeven aan de top schijnt grote eenzaamheid met zich mee te brengen. En doorlopend het besef dat je diep kunt vallen. Alle reden om ervoor te zorgen dat je je als topbewoner goed laat informeren over wat zich op de begane grond afspeelt; ook dát is leiderschap. Een goede adviseur schopt je sowieso af en toe van je Olympus af.
Wie in alles altijd en overal de baas gelijk en zijn zin geeft heeft óf een hoogst intelligente leidinggevende óf is te kortzichtig en laf om te mogen klagen over de heersende angstcultuur.
