Goede ideeën sneuvelen als je ze niet treffend onder woorden brengt. Geef ze een eerlijke kans. Maak ze enthousiasmerend, na te vertellen, inhoudelijk kloppend en onweerstaanbaar. Wij kunnen je helpen ideeën tot leven te brengen door met jou de juiste woorden te vinden.
Het Rijk besluit dat gemeenten voortaan verantwoordelijk zijn voor jeugdhulp, Wmo-zorg en Participatie. De gemeente Hilvarenbeek kiest een eigen koers om die verantwoordelijkheid te dragen en kan wel wat hulp gebruiken bij de communicatie daarover. We bouwen aan vertrouwen van bewoners en belanghebbenden door consequent de kernboodschap uit te dragen, veel gelegenheid te creëren voor debat en steeds weer geduldig te antwoorden op vragen.
Ze konden allemaal de boom in. Steeds weer de ellende van voorgangers, College en anderen over zich heen krijgen – de gemeentesecretaris liep erop vast. Een paar coachgesprekken en een inventarisatie met College en directieleden later zijn taken, verantwoordelijkheden en bevoegdheden weer voor iedereen duidelijk en hanteerbaar. Het werk is weer prettig geworden.
Verschillende portefeuillehouders met allemaal eigen woordvoerders, beleidsadviseurs en slippendragers – overheden richten hun Afdeling Bestuursondersteuning soms zo onhandig in dat conflicten slechts een kwestie van tijd zijn. We herinneren ons nog die ene joker wiens grootste talenten vergaderen en het aanjagen van gedoe waren. Hoe kort de interim-klus ook, ‘die van Open Deuren‘ roept zo iemand tot de orde. Nadat hij twee keer stevig hard het deksel op de neus krijgt wordt hij zowaar zowat collegiaal. Dat is overigens vrij kort voordat hij alsnog naar elders vertrekt.
“Die meneer laat zich adviseren door een raadslid uit de coalitie. Daar kan ik niet gaan handhaven, o nee, dan heb ik de poppen aan het dansen.” De wethouder wil uit politieke gemakzucht een inwoner laten wegkomen met het zonder vergunning bouwen van een gigantisch, beeldvervuilend tuinhuis. Zijn adviseurs zijn radeloos, ‘hoe gaan we ooit nog wie dan ook met goed fatsoen aan de regels kunnen houden?’ De interim-adviseur besluit uit een ander vaatje te tappen: dat van de angst. “Wanneer gaan we overleggen over hoe jij dit staaltje willekeur en klassenjustitie aan de krant gaat uitleggen?”, vraagt hij langs zijn neus weg. Het tuinhuis houdt geen stand.
